Ağlayan çocukluğum peşinde anne,
Acının hamurundan ekmeklerini,
Karayemişe ekmeği katık etmeni,
Karalahana çorbanı, bulgur pilavını,
Üç öğün önümüze koymanı,
Burun kıvırdığımızda,
Aç gezen insanları hatırlatmanı,
Dokuz ay odun aleviyle aydınlanmanı,
Çamaşır leğenini, beyaz tülbentini,
Yamalı, çiçekli eteğini,
Ağıt gibi ninnilerini özlerim.
Senden başka çilemizi kim çeker anne?

Okuma yazma bilmeden, hayatı okumanı,
Sarıkız’la konuşmanı,
Karabaş’a sadakati göstermeni,
Tekir’e şükretmeyi öğretmeni,
Gece vakti, mezarlıktan beni çabucak geçirmeni,
Komşunun tarlasını dağıttığımda,
Sever gibi dövmelerini özlerim.
Senden başka, benden kim razı anne?

Babamın huysuzluklarına sabretmeni,
En büyük acıyı tattıranları,
Affedip, hakkını helal etmeni,
Kimseyi ötekileştirmeden,
Rastladığın herkese selam vermeni,
Öksüzleri sevmeni,
Fakirleri sevindirmeni,
Kimsesizlere şefkatle dokunmanı,
Düştüklerinde yerden kaldırıp,
Kanayan dizlerini öpmeni,
Yetimleri sevmeni,
Yüreğinden akan merhamet sularını özlerim.
Senden başka, çıkarsız seven var mıdır anne?

Çocuklarına yaktığın hüzünlü türküleri,
Yüzündeki derin çizgileri,
Çölün yağmura hasretindeki su gibi sesini,
Mutluluklarımda kurbanlarını,
Sıkıntılarımda adaklarını,
Başım belaya düştüğünde, dualarını özlerim.
Senden başka, yasımı kim tutar anne?

Kavuşmalarımızda, boğazına yapışan sevinçlerini,
Yalnız kaldığımızda,
Başımı okşayan müşfik nasırlı ellerini,
Beni yola koyduğunda, üzülmeyeyim diye,
Hıçkırığını boğarak gülümseyişini,
Seni ihmal ettiğimde, sitemli telefonlarını,
Annenin bir anlamının da,
Küsmeyen sevgili olduğunu hatırlatmanı,
Her kandırıldığımda, tesellilerini özlerim.
Senden başka, aldatmayan var mıdır anne?

Dualarımı dedemden öğrendim,
Babamdan onurlu yaşamayı,
Senden kahrı, hasreti, sevgiyi paylaşmayı,
Yüklü hayatları omuzlamanı,
Özgürlüğünü her şeyin üstünde tutmanı,
Diklenmeden, dik durmanı,
Hâlden anlamanı,
Yüz yüze görüşmesek de, can gibi içime oturmanı,
Düşündüğümden fazlasını hissetmeni özlerim.
Senden başka, iki tende bir can var mıdır anne?
Ben iyiyim anne, üzülme,
Namerde de muhtaç değilim, yiğide de,
Gözlerim kızarık değil, sağlığım yerinde,
Duaların üzerimde,
Titrek öpücüğün tenimde,
İçime huzur yağıyor, seni her düşündüğümde.
Baştan aşağı şefkat,
Tepeden tırnağa merhametini özlerim.
Senden başka, beni kim merak eder anne?

Merak etme anneciğim,
Bir temmuz sıcağında,
Fındık çuvalı sırtında, abim kucağında,
Tarlada doğurduğun üçüncü çocuğun,
Bir ikindi tespihinde gelecek,
Sana hasretlerini getirecek.
Geleceğimi önceden hissedeceksin,
Secde kokulu alnından öpüleceksin,
En tatlı gülüşünle karşıla beni.
Hazırla, şefkatli kollarını,
Yine yaralarımı saracaksın,
Dağılan ruhumu onaracaksın,
Her derde deva cennet kokunu özlerim,
Yaradan’dan sonra,
Senden başka, kime minnet duyulur anne?